Publikacja jest pierwszą częścią zamierzonego cyklu monografii zbiorowych, które skoncentrowane będą wokół przekazanego przez Pisarza Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza osobistego Archiwum. Sama struktura tego Archiwum, charakter zgromadzonych tam zbiorów i bogactwo materiałów jeszcze niewykorzystanych stanowi wielką szansę dla literaturoznawstwa skupionego zarówno na odojewscianach, jak i na zagadnieniach życia literackiego drugiej połowy XX i początków XXI wieku w Polsce i na emigracji. Na tom składają się materiały różnorodne nie tylko pod względem merytorycznym i metodologicznym, ale także poświęcone rozmaitym obszarom problemowym związanym z osobą i dziełem Włodzimierza Odojewskiego: niedokończonym, zaniechanym lub istniejącym w różnych wariantach fragmentom prozatorskim, kluczowej dla tego pisarstwa problematyce pamięci, ściśle powiązanemu z pamięcią zagadnieniu melancholii, a właściwie głębszego, egzystencjalnego i historiozoficznego smutku bohaterów tej prozy, zagadnieniom komparatystycznym, zarówno w relacji ­literatura – literatura, jak i literatura – film, wreszcie pracom Odojewskiego występującego w roli krytyka. Oddzielny minidział przedstawionego zbioru stanowią teksty dotyczące doświadczenia biograficznego pisarza: artykuł o poznańskim okresie jego życia oraz dramatyczny w swej warstwie dokumentarnej tekst na temat działań aparatu bezpieczeństwa PRL wobec Włodzimierza Odojewskiego.

Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Fabianowskiego