Tom zawiera edycję – w transliteracji i transkrypcji – Ewangelii Nikodema z tzw. kodeksu Wawrzyńca z Łaska (1544). Jest to jeden z fundamentalnych apokryfów polskiego piśmiennictwa religijnego okresu średniowiecza. Prezentowany tekst jest przekładem z łaciny na język polski apokryfu zwanego Evangelium Nicodemi, powstałego przypuszczalnie w IV w. To dzieło, obok kanonicznych Ewangelii, długo było uważane za wiarygodne przedstawienie przebiegu procesu Chrystusa.
O szczególnym znaczeniu tego właśnie przekazu apokryfu przesądzają dwa fakty. Po pierwsze, zarówno zachowana w Bibliotece Jagiellońskiej w rękopisie BJ 1509 podstawa łacińska, jak i prezentowany tu jej polski przekład należą do bardzo rzadkiej i starej linii tradycji tego tekstu. Po drugie zaś, kodeks Wawrzyńca z Łaska zawiera dwa przekazy odmiennych staropolskich przekładów Ewangelii Nikodema.