Filozofia kultury nie jest osobnym działem filozofii w taki sposób, w jaki są nimi etyka, estetyka, ontologia, epistemologia i aksjologia. To raczej pewien sposób myślenia o człowieku – sposób, który ma cechy myślenia filozoficznego, bo jest ciągłym zadawaniem pytań i dążeniem do rozumienia, ale który wykracza poza tradycyjne „umiłowanie mądrości”. Filozofia kultury przekracza granice filozofii, bo jest obecna nie tylko w literaturze filozoficznej, ale także w literaturze artystycznej, naukowej, publicystycznej, a nawet poza literaturą – w sztuce, w różnych jej dziedzinach. Za każdym razem kiedy zastanawiamy się nad kulturowym aspektem ludzkiego bycia w świecie i znajdujemy dla naszej refleksji wyraz w dziele sztuki lub innym artefakcie wyposażonym w sensy i mającym komunikacyjny charakter, jesteśmy filozofami kultury. W tym sensie filozofia kultury może być wszechobecna i w tym sensie obecna jest także w pisarstwie Józefa Wittlina – ważnej postaci polskiej kultury okresu międzywojennego i polskiej emigracji powojennej.