Odnaleziony przez Brücknera unikat czeskich Frantowych praw wytłoczył w 1518 r. Jan Mantuán Fencl (ok. 1485-ok.1544/5), pilzneński drukarz, tłumacz i pisarz, który w latach 1518-1520 działał również w Norymberdze. Dziełko zawiera kpiący spis praw beztroskiego towarzystwa pijackiego, ujęty w formę żartobliwej parodii przywilejów i statutów cechowych, ułożonych rzekomo przez Johannesa Frantę, „fizykusa (lekarza) pilzneńskiego”, stawiającego siebie na czele hulaszczego bractwa. Utwór z satyrycznym zacięciem kreśli obraz współczesnego społeczeństwa. W jego tekst zostały wplecione pocieszne powiastki wzięte m.in. z łacińskich zbiorów facecji niemieckiego humanisty Heinricha Bebla i włoskiego Gianfrancesca Poggia Braccioliniego.