Autorzy tekstów zamieszczonych w tomie reprezentują różne pokolenia, profesje i metody. Wszyscy jednak zdają się postrzegać Zagładę jako punkt zwrotny w dziejach dwudziestowiecznej Europy. Łączy ich też przeświadczenie, że Holokaust należy rozpatrywać nie tylko jako wydarzenie historyczne, lecz także jako odpowiadające mu zmienne strategie przedstawiania. Książka gromadzi ponad dwadzieścia tekstów poświęconych historii, literaturze i sztukom wizualnym. Autorzy analizują podręczniki szkolne i dzieła literackie, fotografie z czasów Holokaustu i pomniki obozowe, okupacyjne donosy i awangardowe dzieła sztuki, głośne filmy amerykańskie i polski proces sądowy wytoczony kłamcy oświęcimskiemu… Tak znaczne zróżnicowanie nasuwa wniosek, że ślady Holokaustu kryją się niemal we wszystkich obszarach współczesności. Dlatego przedstawianie Zagłady problematyzuje współczesność w całości. Zrozumieć owo przedstawianie i wynikające stąd nieprzedawnione konsekwencje – oto minimalny cel tej książki.

Redaktorzy