Krzysztofa Pussmana „Historyja barzo cudna…” to pierwsze tak kompleksowe wydanie jednego z najważniejszych tekstów apokryficznych średniowiecza i wczesnej nowożytności — Vita Adae et Evae w polskim przekładzie Krzysztofa Pussmana. Tekst ten znany był dotąd przede wszystkim z krakowskiego wydania z 1551 r., którego egzemplarz zachował się w Bibliotece Kórnickiej PAN, a także z fragmentu druku z Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie, jak się jednak okazuje — nie XVI-wiecznego, a pochodzącego z XVII w.
Książeczka Pussmana okazała się bestsellerem i była drukowana wielokrotnie aż do XIX w. Uznawano ją za swego rodzaju biblijny romans, podobny do historii o Meluzynie, Magielonie czy Poncjanie. Nie znamy dziś wszystkich wydań Historyi — ich egzemplarze zostały zaczytane, a samego tekstu nie aprobowała cenzura, zarówno kościelna, jak i świecka.
Niniejsza edycja uwzględnia nieznane dotąd przekazy i w odróżnieniu od wcześniejszych polskich opracowań nie opiera się na XIX-wiecznym wydaniu Wilhelma Meyera. Odnosi się bowiem do najnowszej edycji krytycznej łacińskiego tekstu Vita Adae et Evae opracowanej przez zespół Jeana-Pierre’a Pettorellego. Zawiera również transkrypcję tekstu bodaj najstarszego wydania XVIII-wiecznego. Całość poprzedzają trzy wstępy: bibliologiczny, językoznawczy i źródłoznawczy, a uzupełniają podobizny drukowanych wydań Historyi z XVI, XVII i XVIII w.