Przekazane mi do recenzji studia nad językiem staropolskich apokryfów to nie tyle „praca zbiorowa”, co monografia wieloautorska, w której podejmowane są studia nad różnymi aspektami tłumaczeń łacińskich apokryfów Nowego Testamentu, przy czym sposób opracowania prezentuje podobne założenia metodologiczne – nie identyczne, a podobne, bo autorzy nie ukrywają swojej postawy badawczej, ukierunkowanej na poszukiwanie najlepszych sposobów odkrywania prawdy o początkach polszczyzny pisanej. […] Rozrzut tematyki wpisanej w recenzowany tom jest duży. Traktuję to jako zobrazowanie szerokich możliwości w studiach nad staropolską literaturą apokryficzną.

Z recenzji prof. Krystyny Kleszczowej