Gdyby któryś z naszych malarzy, nie znających autora Walki o treść osobiście, chciał na podstawie dzieła Irzykowskiego narysować jego portret imaginacyjny, to z pewnością narysowałby jego portret prawdziwy. Dürrerowska ostrość rysów, twarde włosy, z lekka rozdzielone, rzadka bródka i przede wszystkim – oczy przypominające szydła, przebijające na wskroś partnera. W świetle idei platońskich Irzykowski reprezentowałby najdoskonalszą myśl analityczną.

Anatol Stern