„Niniejsza publikacja wpisuje się w nurt badań z zakresu retorycznej i pragmalingwistycznej analizy tekstów medialnych. Takie ujęcie charakteryzowanego materiału pozwala wyeksponować jego własności pragmatyczne, dyskursywne, argumentacyjne, perswazyjne czy konwersacyjne. Przedmiotem badań uczyniono szczególne teksty dziennikarskie – wywiady prasowe, które – ze względów gatunkowych – można poddać wieloperspektywicznemu oglądowi. Dla zawężenia analiz zdecydowano, iż celem rozważań szczegółowych będą pytania zadawane w wywiadach prasowych, a towarzyszące im odpowiedzi pojawią się dla zobrazowania kontekstu retorycznego bądź pragmatycznego. Innymi słowy, rozprawa stanowi dowód, który obala twierdzenie Normana Mailera, iż: «prowadzący [wywiad - M.G] daje z siebie jeden procent w zadawanych pytaniach, a pytany – pozostałe dziewięćdziesiąt dziewięć»”.

Wstęp