Tytułowy problem stylizacji mitycznej wymagał postawienia kilku zasadniczych pytań, które zadecydowały o układzie tematycznym książki. Pierwsze było pytanie o genealogię owego zjawiska. Stąd pojawiają się rozważania dotyczące mitologizacji i typów literackich mityczności, mają one określić, czym jest, a czym nie jest stylizacja mityczna. Dwie pierwsze części stanowią próbę uporządkowania sfery zjawisk, które w krytyce literackiej, a niekiedy i w wypowiedziach filologów bywają z dużą beztroską wrzucane do jednego „worka”, nazywanego „mitografią”, „mityzacją” czy „powieścią mitologiczną”. Drugi „zestaw” pytań, zadawanych w dalszych częściach mej książki, dotyczy znaczenia formy. [...] Tą drogą dochodzę do stawiania pytań trzeciego rodzaju – o historycznoliteracką aktywność stylizacji mitycznej. Ich celem jest ustalenie różnego typu powinowactw owej konwencji z nurtami prozatorskimi powojnia, sposobów przetworzenia doświadczeń tejże prozy, zarówno artystycznych, jak i polityczno-historycznych.

Ze wstępu