„W części czwartej monografii poświęconej staroposkim wyrażeniom przyimkowym charakteryzowane są konstrukcje z narzędnikiem i miejscownikiem. Powtarzają się w nich te same przyimki (poza z oraz przy), które notuje się w związkach z biernikiem. Odmienne przypadki w istotny sposób różnicują konstrukcje: biernik wnoski cechę „ukierunkowania”, narzędnik i miejscownik cechę, „lokalizacja”. Przyimki z narzędnikiem i miejscownikiem omawiane są w tej samej kolejności co odpowiednie połączenia z biernikiem. Opis konstrukcji przebiega wedle takiego samego schematu jak w częściach poprzednich. W wypadku przyimków powtarzających się zrezygnowano z informacji etymologicznych”.

Ze wstępu