Wyodrębnione […] pola tematyczne układają się w sposób spójny i logiczny. Dowodzą współistnienia w recenzowanym tomie, zgodnie z jego tytułowym sformułowaniem, płaszczyzny opisu zarówno synchronicznego, jak i diachronicznego. Zaletą jest różnorodność w zakresie ekscerpcji materiału badawczego. Źródeł dostarczają różnego typu teksty, tak dawne, jak i współczesne, odmienne ze względu na swą postać zarówno stylową (obok stylu artystycznego, publicystyczny i religijny), jak i gatunkową (kazanie, list pasterski, powieść, ewangelie itd.). Na różnorodność tematyczną nakładają się zróżnicowane koncepcje metodologiczne zgodne z prezentowaną przez autora dyscypliną naukową. W zakresie dominujących w tomie ujęć lingwistycznych tradycyjnym metodom analizy systemu języka (np. płaszczyzny morfologicznej, leksykalnej) towarzyszą nowsze sposoby postępowania badawczego wyznaczonego osiągnięciami wielu działów, m.in. frazeologii i frazematyki, onomastyki, stylistyki i genologii językoznawczej, metodologii językowego obrazu świata, konceptualizacji pojęć czy gramatyki komunikacyjnej. Godny podkreślenia jest nadto fakt obecności w tomie dociekań porównawczych niezwykle istotnych w perspektywie nie tylko ogólnopolskiej, ale głównie międzynarodowej. Wskazane w sposób uogólniony zróżnicowanie tematyczne, metodologiczne czy materiałowe postrzegam jako niewątpliwą zaletę tomu: jest ono oczywistą konsekwencją pracy o charakterze zbiorowym, która ma szansę stać się interesującą lekturą nie tylko dla wąskiego grona specjalistów.

Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Święcickiej

Wewnętrznie zróżnicowany, polimorficzny styl religijny staje się dziś przedmiotem namysłu coraz większego grona badaczy – i to nie tylko filologów czy teologów. Zawarte w tomie Język religijny dawniej i dziś artykuły i szkice językoznawcze ukazują właściwości języka religijnego w tekstach artystycznych i użytkowych, dokumentując zarazem jego przeobrażenia. Prace teologiczne podejmują kwestie religijnej tożsamości tego z natury symbolicznego języka. Religijny czy symboliczny to również wątek refleksji o (nie)religijnym kinie. Książka stanowi bardzo interesujące odzwierciedlenie niezwykłej różnorodności problematyki, jak też wieloaspektowego i interdyscyplinarnego podejścia we współczesnej refleksji nad językiem religijnym. Interesującym i intrygującym zarazem, gdyż nasuwającym pytanie, gdzie leżą granice tegoż języka.

Z recenzji prof. dr hab. Bożeny Matuszczyk