W literaturze małe jest piękne, zwięzłe formy są bogate w treść, a mikrohistorie – doniosłe. O tym nie trzeba już przekonywać. Wciąż jednak niewiele jest publikacji ukazujących bogactwo znaczeń, możliwości i form tego, co małe. Mikrokosmos literacki ma tę lukę uzupełnić. Książka stanowi próbę ukazania złożoności i różnorodności małych form narracyjnych powstałych w polskiej prozie drugiej połowy XX wieku. Wielopostaciowe aluzje do kompozycji, hierarchii wartości czy wizji świata w obrazku, charakterze, portrecie, anegdocie, przypowieści, baśni magicznej oraz bajce zwierzęcej umożliwiają spojrzenie na tradycję gatunkową jako na klucz otwierający drzwi małej formy. Z tej wyłania się makrokosmos sensów – rozpoczyna się pasjonująca intelektualna podróż w głąb literackiego mikrokosmosu…

Mikrokosmos literacki Magdaleny Bednarek jest pracą imponującą. Imponuje znajomością literatury – Autorka potrafiła zapanować nad ogromnym, prawie półwiecznym obszarem literatury polskiej (lata 1945-1989), uwzględniła mnóstwo utworów, prześledziła zarówno twórczość autorów wybitnych – Nałkowskiej, Szaniawskiego, Białoszewskiego, Mrożka, Kołakowskiego, jak i pisarzy mniej znanych (Stanisława Broszkiewicza, Barbary Czałczyńskiej, Henryka Bardijewskiego czy Zygmunta Fijasa). […] Imponuje również skrupulatność Autorki, która stara się analizować wszystkie dostrzeżone małe formy i wszystkie aspekty małych form: gatunkowe, kompozycyjne, światopoglądowe. Skutkiem tego „mała forma” zostaje dowartościowana i urasta do ważnego zagadnienia z zakresu genologii […].

Z recenzji prof. dr hab. Seweryny Wysłouch