Książka Między językiem a wizualnością wpisuje się w coraz bardziej złożoną problematykę udziału i kształtu literatury w świecie współczesnym nie tylko ze względu na medialną dominację w niej obrazu, lecz także z powodu konceptualizacyjnej funkcji słowa w stosunku do tego, co widziane. Literackie zatrzymanie, unaocznienie, przeżycie i chęć zrozumienia chwili posiada w kulturze silną konkurencję w postaci zarówno sztuk wizualnych, jak i nieartystycznych technik operowania obrazem w procesach informacyjnych czy manipulacyjnych, skierowanych do odbiorcy masowego, wielokulturowego i różnojęzycznego. Sytuacja taka wymaga wieloaspektowych studiów nad współczesnym życiem w obrazie: interpretacyjno-dydaktycznych, wykształcających mechanizmy rozumienia i współuczestniczenia w nim oraz literaturoznawczych – nad możliwościami artystycznymi i estetyczną siłą słowa w relacji z fizycznymi obrazami i obrazami w naszych głowach. Jednym słowem, wizualizacja, cokolwiek by to znaczyć nie miało, stała się problemem cywilizacyjnym, choć zawsze była artystycznym.

Z recenzji prof. dr hrab. Bożeny Tokarz