Naszą książkę postrzegamy jako rodzaj monografii nieskończonej, otwartej na dopełnienia, powroty, dyskusje, ciągi dalsze. Jej treścią jest literatura, głównie poezja, XX i XXI wieku. Rozpiętość tematyczna – od Brzozowskiego do blogosfery – nakłada się na spektrum zjawisk, które budziły nasze zainteresowanie w ostatnich latach. Ciekawi nas również życie literackie, jednak o tyle, o ile ustanawia ono warunki myślenia o tekstach, samo dla siebie – nie. Za wyzwanie podstawowe uważamy Interpretację, projekcję myśli i wrażliwości ukrytej w tekście w świadectwa krytycznej lektury.

Książka wyrasta z pracy, którą przeważnie wykonywaliśmy osobno, lecz przecież zawsze – PRZECIW SAMOTNOŚCI. Kiedy humanistykę dotyka „fenomen obojętności świata”, a wraz z nim poczucie społecznego odrzucenia i jałowości starań, kiedy próżno szukać ratunku w zaletach albańskiego koniaku, to – jak wierzymy – współpraca i wspólnota, przyjaźń i rozmowa, zdają się jedynym i wcale nie byle jakim rozwiązaniem.

Autorzy